Hani bir şiir vardır der ya;
Bakarsın karanlık gecenin ardından,
Sökülü verir beklediğimiz şafak.
Aydınlık bir sabaha açılır gözlerimiz
Bir tatlı sarhoşluk olur yaşamak
İşte hayat böyle değil. Ne karanlık bir gece ne de aydınlanmış gün var. Tam olarak geceyi yaşamıyoruz ki apaydınlık bir gün beklesin bizi. Günlerimiz de gecelerimiz de alaca karanlık. Sadece bazı günler daha bi karanlıkken diğerleri daha aydın.
Önemli olan alaca karanlığa baktığın zaman hangi renkleri öne çıkardığına, hangi renkleri gördüğüne karar vermen. Yani önemli olan baktığın resim değil, bakan yani sen. Ruh halin, dünyaya bakışın, bakışın da neye dikkat ettiğin.
Önemli olan karanlığın aydınlıkla harmanlandığı bu resimde siyahı beyazın üzerinde mi , yoksa beyazı siyahın üzerinde mi görmen ? Yani önemli olan sen…
Zeynep İstek..