Meğer ne çok sevmişim seni!

Artık sen-li hayaller yasak.
Sen-li cümlelerimi bir bir boğazıma diziyorum.
Yüreğim hazır hissetmiyor kendini bunu kaldırmaya gücü yok bu aralar!
Tabibin el atamayacağı derin yaralar var üzerinde.
Ama artık unutmayı bilmeli gitmeleri yakıştırabilmeli…
Adını koyamadığım ince bir sızıyla koyuyorum başımı yastığa.
Hiç gelmiyecek bir treni
hiç gelmeyecek bir gemiyi bekliyorum sabaha kadar.
Anlatması zor yaşaması daha zor içinde bulunduğum durum…
Yüreğim hasretine dayanamayı kan ağlıyor gecenin şu ilerlemiş saatlerinde…
Ve dudaklarımdan sadece şu kelimeler dökülüyoR

  ‘meğer ne çok sevmişim seni!