Tamda seni unutmama ramak kalmış iken
neden belirdi ki suretin karşımda,
hani, keşke geçip gitseydin yanımdan
hiç olmamışsın gibi davranırdım belkide
yeniden duymak sesini , kaybettiğim çocukluk hatıralarımla tekrardan kavuşmak gibiydi,
gözlerimin derununa iliştirdiğin parlayan gözbebeklerine nazır yosun yeşili gözlerin doğa ile ilk kez tanışmak gibiydi,
Öylece yanımdan çekip gitseydin hani
belkide yusifi kör kuyularda yeniden sorgulamayacaktım gidişini
geceyi kendime yeniden dost etmiyecektim hani
belikide kış’ın dostu niyeti ile içecektim çay’ımı ve sigaramı
aklımda sen olmadan ,
Buraları sensizlikte sorma bana sakın
Soguk,ıssız ve nefessizce geçiyor işte ömür . . .
Öyle İşte . .
Murat Özçelik . . .